Powrót do artykułu głównego.

Klubowe Szkolenie Lawinowe KKTJ
w schronisku na Hali Krupowej
11 ÷ 12.02.2006

    Po dojeździe do Sidziny - Wielkiej Polany wystąpił problem zaparkowania samochodów. Zwały śniegu na poboczu uniemożliwiały zaparkowanie samochodu. Zanim wyruszyliśmy czarnym szlakiem namachaliśmy się łopatami :) Niestety większość trasy spowijała mgła poprzetykana spadającymi płatkami śniegu. Ponieważ poinformowano nas, że zielony szlak jest mniej zasypany śniegiem, a oba szlaki przez pewien czas przechodzą obok siebie przeszliśmy na zieloną drogę (zobacz mapa). Szlak rzeczywiście okazał się mniej zasypany. Niestety tylko z mapy dowiedziałem się, że przechodziliśmy w pobliżu Kaplicy Matki Bożej Opiekunki Turystów. Czasami widoczność spadała do kilku metrów. Finalnie udało nam się dotrzeć do schroniska. Po śniadaniu w schronisku wyszliśmy na ćwiczenia. Reszta na zdjęciach :)

     Detektory lawinowe są elektronicznymi urządzeniami emitującymi sygnał o częstotliwości 457 kHz (niektóre dodatkowo(!) jeszcze używają drugiej częstotliwości). Sygnał ten służy od szybkiego odnalezienia zasypanego.
Detektory te produkuje wiele firm na świecie, największe z nich to: Arva, Ortovox, Pieps, Tracker i inne.

Bardzo skrótowy i schematyczny opis naszych ćwiczeń.
    Przed wyruszeniem z bazy sprawdzamy stan baterii i sprawność urządzeń. Sprawdzamy poprawność pracy w trybie nadawania i odbioru.

Przed wejściem na zagrożony teren przypinamy detektor do ciała pod kurtkę. Włączamy go na nadawanie.

Jeżeli jest taka możliwość NATYCHMIAST zawiadom odpowiednie służby o zejściu lawiny, nawet gdy nikt nie został zasypany ! - więcej informacji w materiałach do pobrania - Lawinowe ABC autorstwa Jakuba Radlińskiego.


    Największe szanse na uratowanie kolegów mamy przez pierwsze 15 minut!
Po tym czasie szanse maleją, lecz dalej istnieją.
Najważniejsze by do poszukiwań przystąpić niezwłocznie. Pamiętamy by podczas poszukiwań uważać i obserwować teren - istnieje możliwość zejścia wtórnej lawiny. Powinny zostać określone drogi ucieczki z lawiniska.
Dobry ratownik to żywy ratownik.

    Wyłoniony dowodzący poszukiwaniami ustala tryb poszukiwań (głównie zależy to od wielkości lawiniska, ilości ratowników, ostatniego miejsca gdzie był widziany poszkodowany, ilości zaginionych, wiedzy dowodzącego). Niezależnie od wszystkiego najpierw trzeba szybko "oglądnąć" lawinisko, zwracając uwagę czy przypadkiem nie wystaje spod śniegu jakaś część ciała, jakieś przedmioty ...

    W najgorszym scenariuszu wielkie lawinisko - kilku zasypanych, brak śladów na powierzchni, nikt nie wie gdzie ich ostatnio widziano - trzeba przeczesać całe lawinisko. Kierownik ustawia szukających w szpalerze zachowując odległości 20 - 30 m i nakazuje w takiej "tyralierze" schodzić w dół. W momencie usłyszenia sygnału przez kogokolwiek z poszukujących, zgłasza on ten fakt kierującemu akcją. Dowodzący podejmuje dalsze kroki - odsyła jednego, lub kilku ratowników do wyśledzenia tego sygnału. Reszta przeczesuje dalej lawinisko.
Opis dotyczy wielu ratowników - sytuacji komfortowej.
W sytuacji mniejszej grupy postępujemy podobnie, choć przeczesanie lawiniska będzie trwało dłużej.
    W momencie "złapania" sygnału istnieje szybsza metoda poszukiwań - podążać za liniami pola. Ponieważ w urządzeniach jako anteny nadawczo - odbiorczej używa się anteny ferrytowej nadawany i odbierany sygnał ma pewną kierunkowość. Możemy w ten sposób przyspieszyć poszukiwania. Dużo łatwiej jest przy zastosowaniu detektorów wyposażonych w 2 lub 3 anteny. W takich urządzeniach sygnał jest przetwarzany przez mikrokontroler i najsilniejszy kierunek jest podawany przy pomocy zapalającej się strzałki kierunku oraz/lub podawana jest przybliżona odległość do "celu".

     Ponieważ ten tekst dotyczy tylko naszego szkolenia w żadnym wypadku nie wyczerpuje on tematu, a wręcz ledwie sygnalizuje temat. Warto poszukać obszerniejszego tekstu opisującego obsługę różnych detektorów lawinowych.
Może (?) w przyszłości zostaną zasady posługiwania się detektorami dokładnie opisane na naszej stronie. Na razie ciekawe opracowanie dotyczące Wykrywacza Tracker DTS jest do pobrania ze strony dystrybutora www.madrock.pl w dziale Download.

     Sonda lawinowa - skręcana tyczka do dotykowego przeszukiwania lawiniska - najprostsze urządzenie do poszukiwań zasypanego. Najlepiej żeby stanowiła zastaw uzupełniający do detektora lawinowego, a nie jedyne urządzenie poszukiwawcze. W zestawie z detektorem znacznie skraca czas poszukiwań.
Jeżeli jednak zasypany nie miał detektora lawinowego jest to jedyne możliwe "urządzenie" do poszukiwań partnerskich. Niestety szybkość znalezienia poszkodowanego nawet w dużym zespole ratowników jest zdecydowanie mniejsza niż przy pomocy urządzeń elektronicznych.
Na ćwiczeniach mieliśmy komfortową sytuację - było dużo ratowników osobny zespół kopaczy i małe sztuczne lawinisko. Znalezienie zakopanego plecaka w dużym zespole ratowników (przejście około 1,5 raza lawiniska zajmowało od 20 minut do ponad godziny - w zależności od sprawności konkretnego zespołu ludzi). Znalezienie na tym samym terenie dwóch zakopanych wykrywaczy lawinowych zajmowało średnio około 5 - 15 minut. Porównanie czasów poszukiwań mówi samo za siebie. A przypomnieć warto, że największe szanse na przeżycie mają osoby odkopane w pierwszym kwadransie po zasypaniu.

ocena:

wybicie - 9p
lot - 10p
lądowanie - 8p
suma sprawności - 27p;
rozsądek - ... :)