Wyprawy

Historia polskich eksploracji

organizowanych przez Klub lub w których brali udział członkowie naszego Klubu - opracowanie zbiorcze




Austria

Loferer Steinberge



    Ze względu na sąsiedztwo naszego ulubionego Lamprechtrsofen, masyw ten stał się w pewnym okresie naszym naturalnym, dodatkowym celem eksploracji. Na początku lat osiemdziesiątych było tam znanych jedynie kilkanaście jaskiń, a ze względu na ogromną wkładkę dolomitu, zajmującą większą część masywu uznawany on był za bardzo trudny cel potencjalnej eksploracji.
    Największe wywierzysko znajduje się w niewielkiej dolinie Maria Kirchental koło ST. Martin na wysokości ok.800 m n.p.m.


Galeria Loferer'82
    Pierwsza nasza 10 osobowa wyprawa działała w dniach 14.09.-12.10.82 r.
Obóz rozbiliśmy w centralnej części Karu, 100 m poniżej schroniska Schmidt-Zabierow Hütte. Mając niezbyt wiele czasu i nienajlepszą pogodę, skoncentrowaliśmy poszukiwania jaskiń u podnóża północno-wschodniej ściany szczytu Grosse Reiffhorn (2487 m). Obszar ten obfituje w ogromne otwory, zamknięte jednak w większości korkami śnieżnymi. Po kilku dniach eksploracji udaje się znaleźć w najbardziej na północ wysuniętej części ściany Reiffhornu - Die Nas niewielki otwór z silnym przepływem powietrza.
    Już następnego dnia wiemy, że jest to właśnie poszukiwana przez nas jaskinia nazwana Herbsthohle. Duże, pięknie myte studnie, poprzecinane ciasnymi, krótkimi meandrami prowadzą jaskinię prawie pionowo w dół. Kończy się ciasną szczeliną na głębokości - 684 m, lecz po drodze przechodzimy pionowo przez zbudowane z ogromnych bloków zawalisko, opadające na wschód. Brak czasu nie pozwala na podjęcie tam eksploracji.
    Pozostałe jaskinie nie przekraczają zazwyczaj kilkudziesięciu metrów głębokości.
    Oprócz Herbsthöhle wyeksplorowaliśmy w sumie 11 jaskiń poznając jedynie niewielki fragment terenu.

    W następnym 1983 roku w terminie 12.08-15.09 przyjeżdża kolejna 10 osobowa wyprawa.
    Znalezione w ubiegłym roku miejsce na bazę okazuje się być najlepsze i pozostaje przez nas wykorzystane również w następnych latach. Rejon eksploracji oprócz tego, który badaliśmy w roku ubiegłym zostaje rozszerzony o kotły Grosse i Kleine Wehrgrube. W górnej części Kleine Wehrgrube, u podnóża wierzchołka Grosse Reiffhorn zostaje znaleziony otwór jaskini nazwanej przez nas Lofererschacht.
     Ogromna prawie 200 m studnia spada na głębokość -350 m gdzie jaskinia nabiera miejscami imponujących gabarytów. Głębiej wchodzi w strefę dolomitu i tam na głębokości -580 m przerywamy eksplorację nad kolejną studnią.
    W czasie tej wyprawy odkryliśmy w sumie 12 jaskiń. Dwie z nich zakończyły się na nieco większych głębokościach Gigantenschacht miała 348 metrów głębokości, oraz w jaskini D-3 osiągnęliśmy głębokość 292 metry.

    W 1984 roku 11 osobowa wyprawa działała w okresie 14.07-29.08. Wyeksplorowaliśmy 35 nowych jaskiń. Lofereschacht skończyła się nam ciasną szczeliną na głębokości -662 m.
    Z pozostałych jaskiń na uwagę zasługuje F-20 (-230 m) z bardzo silnym przewiewem powietrza, gdzie ze względu na kończącą się wyprawę musieliśmy przerwać eksplorację nad kolejną studnią. Kolejną interesującą jaskinią jest leżąca nieco na wschód od Herbsthohle jaskinia C-13, w której eksploracja została przerwana na głębokości 196 metrów.

    Rok 1985 to dla nas przede wszystkim eksploracja w Leoganger Steinberge, jednak w Loferer Steinberge działa równolegle w dniach 15.07-27.08 niewielka sześcioosobowa ekipa, której celem jest jaskinia C-13.
    Szybko zostaje znaleziona kontynuacja i osiągnięta ogromna sala na głębokości - 500 m. Poniżej niej trzeba szukać drogi w ogromnym zawalisku, które jak się okazuje ma 110 m miąższości i w kilku miejscach przepływają przez nie potoki gwałtownie zwiększające swoją wydajność po opadach na powierzchni. Z tego też względu zostaje nadana jaskini nazwa Schauriger Schacht. Poniżej zawaliska pionowy ciąg studni sprowadza nas na głębokość 754 m gdzie dochodzimy do ciasnej szczeliny.
    Nieco wyżej pozostają nierozwiązane problemy, gdyż niestabilna pogoda i duże ilości wody nie pozwalają na podjęcie ryzyka. Równolegle w centralnej części Karu prowadzimy eksplorację 4 jaskiń nie przynoszącą jednak zbyt ciekawych rezultatów.



Podsumowując naszą czteroletnią eksplorację masywu należy uznać ją za bardzo udaną.
Odkryliśmy w sumie 67 jaskiń, najgłębsze z nich to:
Schuriger Schacht(-754 m)Uwaga!
plany w formacie pdf.
Acrobat Reader z niektórymi przeglądarkami nie integruje się poprawnie!
Proszę wtedy kliknąć prawym przyciskiem myszi i wybrać opcję zapisz element docelowy jako...
lub ściągnąć aktualną wersję Reader'a
Herbsthöhle(-684 m)
Loferschacht(-662 m)
Gigantenschacht(-348 m)
D-3(-292 m)
F-20(-230 m)
W większości z nich pozostały otwarte problemy czekające do dzisiaj na rozwiązanie.

Wydaje się, że jest szansa na wyeksplorowanie dużego systemu rozwijającego się po osi wschód-zachód, dlatego też w najbliższych latach będziemy chcieli wrócić do nierozwiązanych problemów.

Zestawienie wypraw:
Termin: Uczestnicy: Wyeksplorowane jaskinie:
1982 r.
14.09.-12.10.
A. Ciszewski (Kierownik)
A. Bałas
S. Kotarba
J. Orłowski
A. Straszak
E. Wójcik
W. Uhl
M. Ganew
K. Kleszyński
R. Knapczyk
A-1 (-40 m)
A-2 (-141 m)
B-1 (-7 m)
B-2 (-112 m)
B-3 (-62 m)
B-4 (-72 m)
Herbsthöhle (-684 m)
C-1 (-88 m)
C-2B (-34 m)
C-3 (-110 m)
C-4(-13 m)
C-5(-22 m)
1983 r.
12.08.-15.09.
A. Ciszewski (Kierownik)
A. Bałas
R. Kardaś
S. Kotarba
A. Madej
E. Matysiak
J. Matysiak
J. Orłowski
M. Świder
W. Uhl
A-3 (-72 m)
A-4 (-13 m)
A5 (-20 m)
A6 (-15 m)
A7 (-104 m)
C-6 (-70 m)
C-8 (-44 m)
C-9 (-61 m)
Giganten Schacht (-348m)
D-1 (-34 m)
D-2 (-16 m)
D-3 (-292 m)
E-1 (-43 m)
Loferschacht (-662 m)
1984 r.
14.07.-29.08.
A. Ciszewski (Kierownik)
A. Bałas
A. Chorabik
J. Dulęba
A. Madej
B. Madej
E. Matysiak
J. Matysiak
J. Orłowski
W. Uhl
E. Wójcik
Wyeksplorowano 35 niewielkich jaskiń,
oraz 2 duże:
F-20 (-230 m)
C-13 (-196 m)
1985 r.
15.07.-27.08.
A. Ciszewski (Kierownik)
A. Madej
A. Chorabik
J. Dulęba
J. Matysiak
H. Nowacki
J. Verey
Schauriger Schacht (-754)
oraz 4 nowe, niewielkie jaskinie







Andrzej Ciszewski