Wyprawy

Historia polskich eksploracji

organizowanych przez Klub lub w których brali udział członkowie naszego Klubu - opracowanie zbiorcze



Austria

Tennen Gebrige

    Celem naszej działalności w Tennen Gebirge była dolna i środkowa część Tricklkaru, ograniczona od wschodu ścianą Langwand, spadającą z najwyższego wierzchołka masywu Bleikogel (2411 m), od wschodu ścianą Wieswand, a od południa sięgająca północnej części centralnego Plateau, które ma w tym rejonie wysokość 2100-2300 m n.p.m. Od północy natomiast rozpoczęliśmy eksplorację na wysokości około 1600 m n.p.m., gdzie występują najniżej położone w tym rejonie otwory jaskiń.
    Głównym wywierzyskiem, odwadniającym ten rejon jest Tricklfall i związana z nim jaskinia Tricklfallhöhle.
    Dojście w ten rejon jest dosyć skomplikowane, gdyż ścieżka prowadzi jedynie do chatki myśliwskiej znajdującej się na wysokości 1530 m i stosunkowo rzadko odwiedzanej. Powyżej w kilku miejscach widać jedynie ślady starych ścieżek, zarośniętych kosodrzewiną i gęstym poszyciem, co powoduje konieczność częstego przedzierania się przez zarośla i poszukiwanie właściwej drogi. Na tym obszarze brak również stałych cieków wodnych. Woda dostępna jest jedynie w kilku miejscach w niewielkich jeziorkach lub w otworach jaskiń.

    Pierwsza wyprawa w dniach 19.07.-7.09.87 licząca 10 osób miała przede wszystkim charakter rekonesansowy.
    Rozbiliśmy obóz na wysokości 1700 m n.p.m. i staraliśmy się rozpoznać jak największy obszar, by po kilku dniach skoncentrować się w prawej orograficznie części Trickl.
    Wysoki stan śniegu powodował, że większość otworów zamknięta była korkami śnieżnymi i lodowymi, które na szczęście w drugiej części wyprawy zaczęły się stopniowo otwierać, dzięki czemu pod koniec wyprawy efekty były wspaniałe.
    Eksplorowaliśmy w 60 jaskiniach a najgłębsze z nich to E-4 (-416 m) gdzie eksploracja została przerwaną nad studnią, B-17 (-378 m), będąca praktycznie jedną studnią, rozwinięta na wielkiej szczelinie, kończącą się jednak zawaliskową salą, w której ginie wodospad, Maulchen (-250m), A-7 (-246m) kończące się obydwie ciasnymi szczelinami.

    Następna wyprawa w 1988 roku trwała w okresie 2.08 do 4.09 i liczyła 12 uczestników. Głównym celem była eksploracja jaskini E-4 dlatego też założyliśmy obóz bliżej niej, w centralnej części Karu, na wysokości około 1850 m n.p.m., w sąsiedztwie niewielkich jeziorek. W jaskini E-4 do biwaku założyliśmy linię telefoniczną, konieczną ze względów bezpieczeństwa gdyż na głębokości -350 m zaczyna się seria wodospadów, które po przyborach mających tutaj szczególnie gwałtowny charakter stwarzają duże ryzyko utopienia się.
     Działając początkowo szybkimi zespołami później w oparciu o biwak osiągnęliśmy dwa syfony, z których głębszy znajdował się na -747 m, lecz kilka metrów powyżej była widoczna wielka szczelina stanowiąca najprawdopodobniej kontynuację jaskini. Ze względu na złą pogodę i kończącą się wyprawę musieliśmy przerwać eksplorację w E-4. Z innych jaskiń najciekawsza była G-3 gdzie osiągnięto dno na głębokości -234 m. Eksploracja 11 pozostałych nie przyniosła ciekawych rezultatów.

    Kolejną wyprawę udało się zorganizować w dniach 2.08.- 25.08 91 r. Problemy ze składem, a przede wszystkim z pogodą spowodowały, że ze względów bezpieczeństwa nie mogliśmy działać w najniższych partiach jaskini E-4.
    Zaatakowaliśmy duży boczny ciąg na głębokości -260 m, który niestety ponownie połączył się ze znanymi partiami jaskini na głębokości -410 m poczym wykonaliśmy retransport oporęczowania. W ten sposób problem prawdopodobnej kontynuacji E-4 w najniższych partiach dalej pozostaje otwarty.
    W związku ze złą pogodą działaliśmy intensywnie na powierzchni prowadząc eksplorację w 60 nowych jaskiniach, jednak żadna z nich nie stwarza sensownej perspektywy eksploracyjnej.
Tak kończy się nasza trzecia i dotychczas ostatnia wyprawa w Tricklkar.

Wyeksplorowaliśmy w sumie 114 jaskiń. Najgłębsze z nich to:
E-4(-747m)
B-17 (-376m)
Maulchen (-250m)
A-7 (-246m)
G-3 (-234m)
Jest to jednak jedynie wstępne rozpoznanie tego bardzo ciekawego i rozległego rejonu.

Zestawienie wypraw:
Termin: Uczestnicy: Wyeksplorowane jaskinie:
1987r.
19.07.-7.09. 		A. Ciszewski (Kierownik)
A. Chorabik
J. Dulęba
R. Medisman
Z. Kowalczyk
A. Madej
H. Nowacki
R. Pitak
P. Pryczek
W. Rodecki
 E-4 (-416m)
B-17 (-376m)
A-7 (-246m)
Maulchen (-250m)
1988 r.
2.08.-4.09. 		A. Ciszewski (Kierownik)
R. Hechsman
M. Mżyk
S. Kotarba
Z. Kowalczyk
H. Nowacki
R. Pitak
P. Pryczek
C. Śleziak
H. Warchał
W. Wilk
E. Zbertek
 E-4 (-747 m)
G-3(-234 m)
1991 r.
2.08.-25.08. 		A. Ciszewski (Kierownik)
A. Albertusiak
A. Chruściel
R. Kasprzyk
R. Marszałek
H. Nowacki
W. Pitak
W. Wilk
M. Zahel
 Eksploracja E-4 od -260 do -410m






Andrzej Ciszewski