W bierzącym roku, w dniach 20 - 22 października speleosympozjum odbyło się już poraz szósty w Tatrach. Jak zwykle organizatorem imprezy była Sekcja Speleologiczna Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika.
Zagadnieniom krasu tatrzańskiego była poświęcona cała, piątkowa sesja. Podczas prelekcji można było się zazanajomić z wynikami badań geologicznych, hydrogeologicznych, paleoklimatycznych, geomorfologicznych i biologicznych. Panowie Wiesław Siarzewski i Wojciech W. Wiśniewski zapoznali słuchaczy z historią poznania jaskiń tatrzańskich.
W sobotę uczestnicy sympozjum udali się autobusem w Słowackie Tatry Zachodnie. Celem był System Brestovskej Jaskyni - najdłuższej po tamtej stronie Tatr Zachodnich. Jaskinia położona na wysokości 867 m npm w Dolinie Zuberskiej (Roháčska Dolina) i ma długość ok. 1450 m. Z tego tylko ok. 450 m można przejść bez zanużenia, a w tym 190 m pokonujemy "mokrą stopą". Dalej korytarz zagłębia się pod wodę na długości 120 m by dalej doprowadzić do kolejnych czterech syfonów. Oprócz samej Brestovskiej wycieczkowicze podziwiali okoliczne mniejsze jaskinie, ponory i wywierzyska należące do Systemu.
Po powrocie odbyła się sesja dotycząca najnowszych odkryć na Fliszu, krasu Australii, odkryciach Wojciech W. Wiśniewskiego w Pieninach, badań hydrogeologicznych przełomu Białki, a Peter Holúbek przedstawił stan poznania położonej na Środkowo-Syberyjskiej Wyżynie Jaskini Botowskiej. W tej chwili poznano już 51 km, ale rozległość masywu wapiennego, w którym się ona znajduje, pozwala sądzić, że jej długość należy mierzyć w tysiącach kilometrów !!!
Dnia trzeciego odbyła się druga sesja terenowa. Miała ona miejsce w Dolinie Chochołowskiej. Tam uczestnicy sympozjum zwiedzali Szczelinę Chochołowską, zapoznawali się z geologią i hydrogeologią tego rejonu.

Jakub Nowak